Zabiegi z borowiny
Głównym składnikiem borowiny jest woda, dodatkowo znajdują się składniki nieorganiczne, sole mineralne – siarczany magnezu i potasu, związki glinu, żelaza i wapnia, sód, krzem. Do składników organicznych zaliczamy niecałkowicie rozłożone składniki roślinne np. lignina, celuloza, bituminy, kwasy huminowe.
To właśnie kwasy huminowe decydują o wartości leczniczej borowiny. Kwasy huminowe powodują hamowanie aktywności hialuronidazy i innych enzymów, pobudzanie funkcji granulocytów, wiązanie oligosacharydów na powierzchni komórek, pobudzanie mięśni gładkich, rozszerzenie naczyń krwionośnych, tworzenie połączeń kompleksowych z różnymi związkami, hamowanie syntezy prostaglandyn, sorpcję i wymianę jonową z jonami innych metali. Kolejnym składnikiem borowiny są substancje czynne biologicznie typu hormonalnego (tzw. działanie hormonalne borowin, polega na pobudzaniu wydzielania hormonów jajnikowych, nadnerczowych i przysadkowych oraz bezpośrednim działaniu ciał estrogennych występujących w borowinie), kolejną grupę stanowią enzymy, antybiotyki oraz składniki mikrobiologiczne: bakterie tlenowe i beztlenowe, grzyby.
Działanie zabiegów borowinowych:
- termiczne,
- mechaniczne,
- fizykochemiczne,
- hormonalne,
- enzymatyczne,
- immunomodulacyjne,
- bodźcowe,
- bakteriobójcze.
Działanie fizjologiczne zabiegów borowinowych jest działaniem kompleksowym, w którym na pierwszy plan wysuwa się działanie cieplne. Miejscowe przegrzanie tkanek powoduje zwiększenie metabolizmu komórkowego. Składniki borowinowe przenikają przez skórę, gromadzą się w warstwie rogowej naskórka i głębiej dzięki rozpulchniającemu działaniu saponin i kwasów humusowych. Dzięki właściwościom sorbcyjno-wymiennikowym borowiny kwasy huminowe resorbują z powierzchni skóry wydalane z tkanek głębiej położonych produkty uboczne przemiany materii. W trakcie pocenia się zostają wydalone sole, tłuszcze, cholesterol czy kwas moczowy. W ten sposób wydaleniu może ulec wiele odpadowych produktów przemiany materii.
Podczas zabiegów borowinowych może również zachodzić wchłanianie niektórych składników mineralnych i organicznych znajdujących się w borowinie.
Składniki borowiny wywierają również wpływ na receptory układu nerwowego w tkance podskórnej oraz częściowo wchłaniają się do krwioobiegu. Ma to duże znaczenie przede wszystkim w odniesieniu do miejscowych ognisk zapalnych, ponieważ w ten sposób zostają pobudzone wszystkie procesy prowadzące do ich likwidacji.
Zwiększona przemiana materii tkanek łącznie z miejscowym przekrwieniem sprzyjają wchłanianiu do krwi i chłonki tych produktów, które utrzymują stan zapalny oraz usuwaniu ich z organizmu. Naczynia krwionośne nerek zachowują się tak samo jak naczynia skóry, w związku z czym pod wpływem ciepła zachodzi zwiększone wydzielanie moczu przez nerki. Równocześnie przegrzanie tkanek powoduje zwiększenie pocenia się.
Działanie mechaniczne zabiegów borowinowych polega na nacisku ciężkiej masy borowinowej, powodującym odpływ krwi żylnej i chłonki przy zastojach obwodowych. Ponadto, drażniący wpływ ocierającej się o skórę borowiny, zbliżony jest działaniem do masażu. Fakt ten jest wykorzystywany do ułatwiania wchłaniania się różnych stanów wysiękowych. Właściwości lecznicze i profilaktyczne borowin mają zastosowanie m. in. w reumatologii, dermatologii, okulistyce, ortopedii i stomatologii.
Zastosowanie leczenia borowiną:
kosmetologia:
- pielęgnacja ciała
- przeciwdziałanie antycellulitowi
- choroby reumatyczne:
- procesy zwyrodnieniowe stawów i chrząstki stawowej,
- gościec pozastawowy,
- choroba Bechterewa
- choroby układu nerwowego:
- porażeniach i niedowładach spastycznych,
- chorobie Heinego-Medina,
- rwa kulsza,
- urazowe uszkodzenie nerwów obwodowych,
- choroby narządu ruchu:
- zespoły bólowe kręgosłupa,
- stany po urazach kości i stawów,
- przewlekłe zapalenia kości,
- stany pourazowe tkanek miękkich,
- ostrogi piętowe,
- przykurcz Dupuytrena
- choroby narządów wewnętrznych:
- przewlekłe choroby wątroby i dróg żółciowych,
- układ oddechowy:
- przewlekły nieżyt krtani,
- ginekologia:
- stany zapalne przydatków, pochwy i szyjki macicy,
- niedoczynność hormonalna jajników,
- niedorozwój gruczołów mlecznych,
- bezpłodność czynnościowa,
- nacieki pooperacyjne,
- zaburzenia neurowegetatywne w obrębie miednicy mniejszej,
- przedwczesne przekwitanie,
urologia:
- przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego,
- przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego
- dermatologia:
- łuszczyca
Przeciwwskazania:
- wszystkie podostre i ostre stany zapalne,
- skłonności do krwawień z narządów wewnętrznych,
- niewydolność krążenia,
- miażdżyca
- żylaki
- gruźlica,
- nowotwory łagodne i złośliwe,
- choroby przebiegające z gorączką,
- cięższe postacie nadciśnienia.
- podeszły wiek,
- cukrzyca, miażdżyca,
- niedokrwistość,
- stany znacznego osłabienia i wycieńczenia,
- niskie ciśnienie krwi,
- ciąża.